Kozi Wierch

Kozi Wierch (2291 m n.p.m.) – szczyt w Tatrach Wysokich. Jest najwyższą górą znajdującą się w całości na terenie Polski. Kozi Wierch znajduje się w bocznej grani pomiędzy Doliną Gąsienicową a Doliną Pięciu Stawów, a dokładniej między dwoma dolinkami wiszącymi: Kozią Dolinką i Buczynową Dolinką. Przez grań poprowadzono szlak turystyczny zwany Orlą Percią.



Masyw Koziego Wierchu znajduje się pomiędzy Zamarłą Turnią i Czarnymi Ścianami. Od Zamarłej Turni oddziela go Kozia Przełęcz (2137 m.n.p.m.), a od Czarnych Ścian Przełączka nad Buczynową Dolinką (ok. 2225 m n.p.m.). W długiej, północno-wschodniej grani Koziego Wierchu znajduje się turnia zwana Buczynową Strażnicą, do której z wierzchołka prowadzi Kozi Mur. Z grani tej opada Rysa Zaruskiego.

Masyw posiada dwa wierzchołki: Kozi Wierch i Kozie Czuby (2266 m n.p.m.), rozdzielone Kozią Przełęczą Wyżnią (2246 m n.p.m.). Północne ściany masywu opadają stromo ścianami o wysokości do 210 m do Koziej Dolinki (górne piętro Doliny Gąsienicowej). Wytyczono na nich wiele dróg wspinaczkowych o różnym stopniu trudności. Nazwa szczytu pochodzi od często pasących się na jej zboczach stad kozic, zwłaszcza na jego łagodniejszych, południowych stokach.

Po raz pierwszy drogę na Kozi Wierch (pierwsze odnotowane wejście) pokonał Eugeniusz Janota wraz z Maciejem Sieczką 17 sierpnia 1867. Zimowe pokonanie szczytu odnotowano 3 kwietnia 1907, należy ono do Mariusza Zaruskiego i Józefa Borkowskiego. Mariusz Zaruski tak opisuje to wejście: "Z jednej strony posępna, czarna ściana Zawratowej Turni – lodowe wieńce i pióropusze zdobią jej rozpadliny, z drugiej zwały śniegowe Małego Koziego Wierchu o kształtach najfantastyczniejszych... Blisko przełęczy śnieg był tak twardy, że tylko z wielkim wysiłkiem, podpierając narty ostro kutymi kijami, zdołaliśmy na grań się wydostać."

Źródło: wikipedia.org
Tekst udostępniany na licencji GNU Free Documentation License