Data wpisu: 2011-01-23 16:57:23
Pozdrawiam wszystkich, którzy kochają góry ! Kiedyś sądziłam , że fajnie jest nad morzem a w górach głupio . Trzeba się wspinać i wgl. a teraz odliczam dni żeby znowu tam być . A druga sprawa poznałam tam wspaniałego faceta i za nim też bardzo tęsknie :* Trzymajcie się ! ;)

Data wpisu: 2011-02-18 17:03:52
Tatrzańskie trawy



Rudo jesienne

potargane przez halny

nasiąknięte roztajałym

przedzimowym śniegiem

i pachnące zmarzniętym litworem

wygniecione gdzieniegdzie

świeżym tropem niedżwiedzia



proszą lekko szeleszcząc

abyś przyszedł

posiedział





Ewa Zarębska

Data wpisu: 2011-06-27 23:06:08
Blondi...

dziekuje ci za ten wiersz.. idealnie odzwierciedla przyczyne mojej miłości do gór... wiem ze to głupio zabrzmi ale rozpłakałam sie czytając go.. no cóz "każdy ma swój Everest" do tej pory tlko słowa JP II o górach zrobiły na mnie takie wrażenie... jesli to twój wiersz to naprawde gratuluje.

Data wpisu: 2011-07-20 14:08:02
Tatry to świat gór

ja człowiek nizin

ale moja dusza

ucieka w góry

na szczyty skąt

niedaleko do nieba

gdzie nic sie nieliczy

poza ciszą

poza spokojem

poza samotnością

#

Data wpisu: 2011-07-21 22:51:05
Pragnę udostepnic wiersz wszystkim tym którzy go jecze nie znaja wiersz który zapisany jest w mojej duszy:

wznoszę oczy ku górą

zkądze nadejdzie mi pomoc

pomoc mi przyjdzie

od Pana

co stwożył

niebo i ziemię.

nie znam dobrze polskiej ortografi sory za błędy.

zawsze gdy wizę góry proszę boga o błogoslawięstwo tymi słowami.

Data wpisu: 2011-07-21 22:55:33
gdy wyruszam w góry

serce sie raduje

gdy wracam

serce umiera

żadko orzywa

zanim znów

nie ujdzy szytów

nie nacieszy oczu

nie zaczerpnie czystego powietrza.

Data wpisu: 2012-01-31 18:52:11
A jeśli pokochasz te góry jak ja,
one odpłacą ci po stokroć,
uśmiechem słońca, mrugnięciem gwiazd,
śpiewem strumienia i chóru drzew.
A jeśli pokochasz te góry jak ja,
one ci wszystko wynagrodzą,
potęgą szczytów, perci i ścian,
wszelkie prawa przed tobą otworzą.

A ja kocham te góry i pagórki,
mógłbym łazić po nich od rana do nocy,
a ja kocham te szczyty i granie,
tu każda chwila ma wartość złota.

A jeśli w góry, to tylko z wami,
znów poszukamy niebiańskich wierchów,
szlakiem swych marzeń w drogę ruszamy,
aby nasycić oczy pięknem.
Tam wśród tych szczytów cel naszej drogi,
w gościnnych progach bukowych kniei
w cieple ogniska ręce grzejemy,
słuchając dziwnych gawęd strumieni...

A ja kocham.....

Data wpisu: 2018-03-06 11:20:32
Czy mogę do Was dołączyć? Uwielbiam góry, tu się urodziłam i do gór wróciłam. Oto moje rozważania.

Ile mnie

ile mnie tamtej ze starej kołyski
ze złotych zbóż ze sadów
ile z potoku zabiego

ile mnie tamtej z wiatru halnego
rozwianej po jodłach
ile z guślarki spod skały

ile mnie z tygla tamtego